Przeciwciała przeciwjądrowe (PPJ, ANA7) metodą ELISA

Opis

Badanie polega na wykrywaniu we krwi przeciwciał przeciwjądrowych (PPJ/ANA) przy użyciu metody ELISA (testu immunoenzymatycznego). Jest to test przesiewowy stosowany w diagnostyce układowych chorób tkanki łącznej, takich jak toczeń rumieniowaty układowy, zespół Sjögrena czy twardzina.

W odróżnieniu od metody immunofluorescencji pośredniej (IIF), która ocenia wzór świecenia i miano, test ELISA zazwyczaj wykorzystuje mieszaninę oczyszczonych antygenów jądrowych i podaje wynik w formie ilościowej lub półilościowej (np. jako indeks).

Stwierdzenie podwyższonego poziomu tych przeciwciał (wynik dodatni) wskazuje na toczącą się reakcję autoimmunologiczną i jest podstawą do dalszego, szczegółowego różnicowania (np. metodą IIF lub immunoblot). Wynik ujemny wskazuje na niskie prawdopodobieństwo aktywnej, układowej choroby autoimmunologicznej. Materiałem do analizy jest krew żylna, a pacjent nie musi być na czczo.