Przeciwciała przeciw parvowirusowi B19 w klasie IgG metodą ELISA

Opis

Badanie to polega na wykrywaniu we krwi przeciwciał klasy IgG skierowanych przeciwko Parvowirusowi B19. Jego głównym zastosowaniem klinicznym jest ocena statusu immunologicznego pacjenta, czyli ustalenie, czy pacjent przebył w przeszłości zakażenie tym wirusem i czy posiada odporność.

Diagnostyka ta jest szczególnie istotna u kobiet w ciąży, ze względu na ryzyko powikłań płodowych (niedokrwistość, obrzęk uogólniony) w przypadku pierwotnej infekcji matki. Do detekcji przeciwciał wykorzystywana jest metoda ELISA (test immunoenzymatyczny), która jest standardową techniką laboratoryjną o wysokiej czułości.

Stwierdzenie obecności przeciwciał IgG (wynik dodatni) świadczy o dawniej przebytym zakażeniu i zazwyczaj o nabytej, długotrwałej odporności. Wynik ujemny wskazuje na brak wcześniejszego kontaktu z wirusem i wrażliwość na ewentualne zakażenie. Materiałem do analizy jest krew żylna, a pacjent nie musi być na czczo.